گاهی وقتها آدم از سوسک نمی ترسد ، از ارتفاع نمی ترسد ، از تاریکی و تنهایی نمی ترسد ، از سلاطون (سرطان) و تیفون (توفان) هم نمی ترسد ، فقط از خودش می ترسد و همه ی دروغهایی که یک عمر به خودش گفته است . از رو به رو شدن با خودش می ترسد ، بهانه ام درس نیست ، امتحان نیست ، از این دو هم نمی ترسم اما احساس می کنم حرفی برای گفتن ندارم ... دوست ندارم بیش از این دروغ بگویم ، منتظر راستی و حقیقتم !

1- شاید نتونستم به همه ی نظرات پاسخی بدم .
2- فرصت عضویت در وبلاگ جدیدی رو ندارم ( به همین یکی هم نمی رسم!)
3- ایضا شرکت در امواج صادره از وبلاگ دوستان!
4- شرمنده ی همه ...

نوشته شده در جمعه 87/4/21ساعت 1:3 عصر توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |